Dzika integracja

  Noworodek od chwili narodzin reaguje w określony sposób na bodźce zewnętrzne. Zmiana temperatury, nagły dźwięk, zmiana światła, zmiana pozycji, czynności pielęgnacyjne, karmienie — to wszystko wywołuje dość gwałtowne reakcje u nowo narodzonego maleństwa. Dzieje się tak, ponieważ spokojne i stabilne dotychczas życie malucha w łonie matki zostało zastąpione zupełnie obcym mu światem, do którego musi się przystosować. Natura nie pozostawiła jednak małego człowieka zupełnie bezbronnego, wyposażyła go właśnie w odruchy pierwotne pozwalające odpowiednio zareagować na bodźce z otoczenia. Są to reakcje zupełnie automatyczne, czyli niezależne od ludzkiej woli, bo generowane nie w korze mózgu a w rdzeniu kręgowym.

  Wspieranie wszechstronnego rozwoju dziecka to nie tylko stałe pogłębianie zakresu wiedzy, rozszerzanie umiejętności i odnajdywanie talentów, to także kształcenie i wyrabianie sprawności ruchowej pociechy. Jest to sprawa o tyle istotna, że zarówno rozwój poznawczy, emocjonalny, społeczny, jak i intelektualny, są ściśle powiązane z rozwojem ruchowym człowieka . Nabycie umiejętności poruszania się to warunek konieczny na drodze do pełnego poznawania świata. Niestety u niektórych dzieci pojawiają się zaburzenia sprawności fizycznej i opóźnienia na kolejnych etapach rozwoju. Dzieci te są niezręczne, z trudem wykonują zadania proste dla ich rówieśników, na ogół nie nadążają za pozostałymi i miewają postępujące trudności z nauką.