Przejdź do głównej zawartości

Zaburzenia rozwoju ruchowego – przyczyny i objawy

 

Wspieranie wszechstronnego rozwoju dziecka to nie tylko stałe pogłębianie zakresu wiedzy, rozszerzanie umiejętności i odnajdywanie talentów, to także kształcenie i wyrabianie sprawności ruchowej pociechy. Jest to sprawa o tyle istotna, że zarówno rozwój poznawczy, emocjonalny, społeczny, jak i intelektualny, są ściśle powiązane z rozwojem ruchowym człowieka. Nabycie umiejętności poruszania się to warunek konieczny na drodze do pełnego poznawania świata. Niestety u niektórych dzieci pojawiają się zaburzenia sprawności fizycznej i opóźnienia na kolejnych etapach rozwoju. Dzieci te są niezręczne, z trudem wykonują zadania proste dla ich rówieśników, na ogół nie nadążają za pozostałymi i miewają postępujące trudności z nauką.

Zaburzenia rozwoju ruchowego zwykle przejawiają się w zaburzeniach różnych rodzajów koordynacji, orientacji przestrzennej, kierunkowej i czasowej oraz napięcia neuromięśniowego. Należy jednak pamiętać, że u dzieci zdrowych rozwój ruchowy również może przebiegać znacznie wolniej.

Zaburzenia narządu ruchu mogą być wrodzone lub nabyte. Mogą pojawić się w wyniku dysfunkcji pochodzenia mózgowego oraz rdzeniowego (nieprawidłowa reakcja dziecka na zmianę położenia ciała jest objawem zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego), jak i dysfunkcje układu kostno-stawowego.

Najczęstszymi objawami zaburzenia rozwoju ruchowego mogą być:

  • niesprawna koordynacja ruchowa — dziecko wykonuje pewne elementy ruchowe, ale nie potrafi ich zsynchronizować; mogą pojawić się trudności w poruszaniu się, co widoczne jest szczególnie podczas nauki pływania, jazdy na rowerze lub grach i zabawach sprawnościowo-ruchowych; zaburzenia czynności manualnych — niezdarne rysowanie, lepienie czy pisanie;
  • obniżona precyzja ruchów — wykonanie precyzyjnego zadania wymaga od dziecka bardzo dużego wysiłku, często pojawiają się z tego powodu współruchy, czyli wysuwanie języka, machanie nogami, kiwanie głową itp.;
  • wzmożone napięcie mięśniowe — stałe napięcie podczas pracy, ponieważ dziecko nie potrafi rozluźnić mięśni, które nie biorą udziału w wykonywanej czynności; ruchy są sztywne i kanciaste; podczas pisania czy rysowania bardzo silnie jest przyciskany ołówek lub długopis;
  • niesprawna koordynacja wzrokowo-ruchowa — problem z dostosowaniem ruchów do właściwości przedmiotów; ruchy są źle obliczone, a czynności wykonywanie nieprecyzyjnie.

W wielu przypadkach zdarza się, że poszczególne objawy łączą się ze sobą.

Przyczyny problemów z rozwojem ruchowym:

  • komplikacje w okresie życia płodowego,
  • problemy zdrowotne i rozwojowe w pierwszych miesiącach życia,
  • trudny poród,
  • choroby na tle alergicznym, astma,
  • nadwaga,
  • brak treningu.

Dzieci o opóźnionym rozwoju ruchowym wymagają indywidualnego pedagogicznego traktowania i często odrębnych ćwiczeń korekcyjnych. Dostosowane, specjalne ćwiczenia pomagają osłabić lub całkowicie wyrównać różnice wywołane deficytem rozwojowych. Im szybciej zostaną dostrzeżone niepokojące objawy, tym szybciej i skuteczniej można pomóc dziecku. Wieloaspektowym podejściem do wspólnych ćwiczeń z dzieckiem jest przygotowanie zadań wymagających dokładności i precyzji, a nie tempa i niezdrowej rywalizacji.

 


Literatura

1. Borzymowska B., Zaburzenia rozwoju ruchowego, http://szkolanrjeden.edupage.org/text2/?subpage=3.

2. Kaiser-Grodecka I., Dysfunkcje narządów ruchu [w:] Psychologia defektologiczna, red. A. Wyszyńska, PWN, Warszawa 1987.

3. Skorek E. M. (red.), Terapia pedagogiczna, t. 1: Zaburzenia rozwoju psychoruchowego dzieci, Oficyna wydawnicza „Impuls”, Kraków 2005.

4. Spionek H., Zaburzenia psychoruchowe rozwoju dziecka, PWN, Warszawa 1965.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Strategie terapeutyczne i praktyczne informacje, jak ćwiczyć zmysł smaku (SI)

Smak to jeden z głównych zmysłów i jak pozostałe rozwija się już w życiu płodowym. Wydaje się mniej ważny od pozostałych, ale przecież, gdybyśmy nie odczuwali smaku potraw, jak dużo moglibyśmy zjeść? Czy wyczulibyśmy zagrożenie w jedzeniu (np. zepsucie, toksyny), jeśli nie spróbowalibyśmy go? Dlatego warto wiedzieć, jak ćwiczyć zmysł smaku od urodzenia, zwłaszcza gdy pojawiają się dysfunkcje w jego zakresie.

Zabawy sensoryczne na deszczowy dzień

  W czasie deszczu dzieci się nudzą. To ogólnie znana rzecz... Polecam! Genialny utwór! I taki prawdziwy. Jednakże niepogodę za oknem można wykorzystać w ciekawy sposób i pobawić się z dzieckiem tak, aby czegoś się nauczyło. Nie tylko nudziło...  Deszczowa pogoda rewelacyjnie wspiera rozwój sensoryczny, psychoruchowy i neuronalny . W dużej mierze rozwija kreatywność oraz wyobraźnię dziecka, a także wpływa na jego wizję świata. Telewizor bądź gry nie są w tym wypadku korzystną alternatywą, ponieważ odbierają możliwość wyczarowania czegoś samemu oraz wymyślenia własnego sposobu zabawy. 

Jak ćwiczyć motorykę małą?

Motoryką małą nazywamy ogólnie sprawność dłoni, palców oraz aparatu artykulacyjnego, w przeciwieństwie do motoryki dużej , czyli sprawności fizycznej całego ciała. Podczas czynności angażujących motorykę dużą wykorzystywane są bowiem mięśnie oraz ścięgna w całym organizmie, natomiast motoryka mała korzysta z mięśni dłoni oraz palców. Jest to niezwykle ważne dla precyzyjnych aktywności, jak: rysowanie, pisanie, rozpinanie i zapinanie guzików, rzepów oraz suwaków, wycinanie, szycie, wiązanie sznurowadeł bądź posługiwanie się sztućcami.