Przejdź do głównej zawartości

Zaburzenia rozwoju ruchowego – przyczyny i objawy

 

Wspieranie wszechstronnego rozwoju dziecka to nie tylko stałe pogłębianie zakresu wiedzy, rozszerzanie umiejętności i odnajdywanie talentów, to także kształcenie i wyrabianie sprawności ruchowej pociechy. Jest to sprawa o tyle istotna, że zarówno rozwój poznawczy, emocjonalny, społeczny, jak i intelektualny, są ściśle powiązane z rozwojem ruchowym człowieka. Nabycie umiejętności poruszania się to warunek konieczny na drodze do pełnego poznawania świata. Niestety u niektórych dzieci pojawiają się zaburzenia sprawności fizycznej i opóźnienia na kolejnych etapach rozwoju. Dzieci te są niezręczne, z trudem wykonują zadania proste dla ich rówieśników, na ogół nie nadążają za pozostałymi i miewają postępujące trudności z nauką.

Zaburzenia rozwoju ruchowego zwykle przejawiają się w zaburzeniach różnych rodzajów koordynacji, orientacji przestrzennej, kierunkowej i czasowej oraz napięcia neuromięśniowego. Należy jednak pamiętać, że u dzieci zdrowych rozwój ruchowy również może przebiegać znacznie wolniej.

Zaburzenia narządu ruchu mogą być wrodzone lub nabyte. Mogą pojawić się w wyniku dysfunkcji pochodzenia mózgowego oraz rdzeniowego (nieprawidłowa reakcja dziecka na zmianę położenia ciała jest objawem zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego), jak i dysfunkcje układu kostno-stawowego.

Najczęstszymi objawami zaburzenia rozwoju ruchowego mogą być:

  • niesprawna koordynacja ruchowa — dziecko wykonuje pewne elementy ruchowe, ale nie potrafi ich zsynchronizować; mogą pojawić się trudności w poruszaniu się, co widoczne jest szczególnie podczas nauki pływania, jazdy na rowerze lub grach i zabawach sprawnościowo-ruchowych; zaburzenia czynności manualnych — niezdarne rysowanie, lepienie czy pisanie;
  • obniżona precyzja ruchów — wykonanie precyzyjnego zadania wymaga od dziecka bardzo dużego wysiłku, często pojawiają się z tego powodu współruchy, czyli wysuwanie języka, machanie nogami, kiwanie głową itp.;
  • wzmożone napięcie mięśniowe — stałe napięcie podczas pracy, ponieważ dziecko nie potrafi rozluźnić mięśni, które nie biorą udziału w wykonywanej czynności; ruchy są sztywne i kanciaste; podczas pisania czy rysowania bardzo silnie jest przyciskany ołówek lub długopis;
  • niesprawna koordynacja wzrokowo-ruchowa — problem z dostosowaniem ruchów do właściwości przedmiotów; ruchy są źle obliczone, a czynności wykonywanie nieprecyzyjnie.

W wielu przypadkach zdarza się, że poszczególne objawy łączą się ze sobą.

Przyczyny problemów z rozwojem ruchowym:

  • komplikacje w okresie życia płodowego,
  • problemy zdrowotne i rozwojowe w pierwszych miesiącach życia,
  • trudny poród,
  • choroby na tle alergicznym, astma,
  • nadwaga,
  • brak treningu.

Dzieci o opóźnionym rozwoju ruchowym wymagają indywidualnego pedagogicznego traktowania i często odrębnych ćwiczeń korekcyjnych. Dostosowane, specjalne ćwiczenia pomagają osłabić lub całkowicie wyrównać różnice wywołane deficytem rozwojowych. Im szybciej zostaną dostrzeżone niepokojące objawy, tym szybciej i skuteczniej można pomóc dziecku. Wieloaspektowym podejściem do wspólnych ćwiczeń z dzieckiem jest przygotowanie zadań wymagających dokładności i precyzji, a nie tempa i niezdrowej rywalizacji.

 


Literatura

1. Borzymowska B., Zaburzenia rozwoju ruchowego, http://szkolanrjeden.edupage.org/text2/?subpage=3.

2. Kaiser-Grodecka I., Dysfunkcje narządów ruchu [w:] Psychologia defektologiczna, red. A. Wyszyńska, PWN, Warszawa 1987.

3. Skorek E. M. (red.), Terapia pedagogiczna, t. 1: Zaburzenia rozwoju psychoruchowego dzieci, Oficyna wydawnicza „Impuls”, Kraków 2005.

4. Spionek H., Zaburzenia psychoruchowe rozwoju dziecka, PWN, Warszawa 1965.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

MDS — Metoda Dobrego Startu Thei Bugnet i Marty Bogdanowicz

  Polisensoryczne poznawanie świata wspiera Metoda Dobrego Startu opracowana pierwotnie we Francji a zaadaptowana na grunt polski przez Martę Bogdanowicz. Początkowo przeznaczona ona była do rehabilitacji osób z nabytymi zaburzeniami ruchowymi i miała charakter leczniczo-relaksacyjny . Następnie przystosowano ją do pracy z dziećmi , opierając się na zabawach ruchowych oraz funkcjach percepcyjnych, niezbędnych podczas pisania, a także uaktywniania i usprawniania funkcjonowania ośrodków w mózgu uczestniczących w procesach pisania i czytania .

Co malować kredą - rozwojowa zabawa na powietrzu

Pogoda wiosenna, letnia, a nawet jeszcze jesienna sprzyja spędzaniu czasu na świeżym powietrzu. Nie zawsze możemy wychodzić do parku, lasu, ogrodu czy na łąkę. Miejscem zabaw dzieci są także boiska, place, podwórka. Cofnijmy się pamięcią do czasów własnego dzieciństwa i przypomnijmy sobie, jakie wspaniałe zastosowanie może mieć kreda. Nietrudno o znalezienie powierzchni zabetonowanej, wyłożonej kostką lub zalanej asfaltem, przez co nadającej się do tworzenia obrazków i ubarwiania szarości. Ciekawą i twórczą zabawą dla dzieci w takim miejscu jest zwykłe-niezwykłe rysowanie kredą.

Poznawanie wielozmysłowe świata podczas zabawy z wiatrem

Małe dzieci odczuwają ogromną potrzebę zdobywania wiedzy o świecie i warto ją zaspokajać. Podstawą edukacji jest praktyka — doświadczenia. Należy jednak pamiętać, że stanowią one jedynie zaproszenie do poznawania świata, a bez odpowiednich wyjaśnień ze strony dorosłego są bezużyteczne. Przyroda oferuje mnóstwo okazji do poznawania ciekawych zjawisk, rzeczy, zachowań . Żadna zabawka tego nie zastąpi. Poza domem, a często i poza miastem, dzieci mogą przekonać się, że istnieje wiele zwierząt, roślin, miejsc, które czekają na odkrycie przez nie i dostarczają wiedzy o świecie. Stąd zabawy na dworze posiadają ogromny wymiar dydaktyczny i rozwojowy. Są niezwykle istotne z punktu widzenia integracji sensorycznej.