Polecam! Genialny utwór! I taki prawdziwy.
Jednakże niepogodę za oknem można wykorzystać w ciekawy sposób i pobawić się z dzieckiem tak, aby czegoś się nauczyło. Nie tylko nudziło...
Deszczowa pogoda rewelacyjnie wspiera rozwój sensoryczny, psychoruchowy i neuronalny. W dużej mierze rozwija kreatywność oraz wyobraźnię dziecka, a także wpływa na jego wizję świata. Telewizor bądź gry nie są w tym wypadku korzystną alternatywą, ponieważ odbierają możliwość wyczarowania czegoś samemu oraz wymyślenia własnego sposobu zabawy.
Poniższe zabawy na deszczowy dzień to propozycje dla dzieci nieco młodszych, ale w wieku przedszkolnym, czyli 3- i 4-latków. Zaprezentowane aktywności wielozmysłowe wykorzystują elementy lub są w całości oparte o metodę edukacyjną Doroty Dziamskiej — Edukację przez ruch. Aktywizują wiele zmysłów: wzrok, słuch, dotyk i ruch; usprawniają motorykę małą; rozwijają koordynację wzrokowo-słuchowo-ruchową oraz ekspresję twórczą.
Wiek: od 3 r.ż.
Materiały: utwór marszowy, białe kartki, pastele olejne lub inne kredki
Najlepiej, aby za oknem padał deszcz…
Dźwięki deszczu
Kiedy za oknem pada, warto posłuchać tego deszczu z maluszkiem i jego odgłosów. Można też naśladować padający deszcz, rytmicznie wypowiadając słowo: kap, kap, kap... lub szumiąc podczas ulewy. Spróbujmy razem z dzieckiem naśladować słyszany dźwięk, dołączając do niego stopniowo ruch, np. rytmiczne klaskanie, uderzanie o kolana, tupanie czy naprzemienne poruszanie palcami dłoni z przesuwaniem rąk z góry na dół. Taka aktywność wspiera rozwój mowy, percepcję słuchową i pozwala dziecku wykorzystać możliwości swojego ciała.
W zależności od intensywności deszczu dobieramy sposoby jego odwzorowywania. Tym samym dobrze jest porozmawiać z dzieckiem na temat odpowiedniego ubierania się podczas takiej pogody.
Krople na papierze jak za szybą
To proste ćwiczenie i z pozoru mało ciekawe odgrywa znaczną rolę w procesie integracji zmysłowej oraz w rozwoju koordynacji słuchowo-ruchowo-wzrokowej. Tego typu zabawy na deszczowy dzień wspierają ponadto percepcję słuchową, wzrokową oraz poczucie rytmu.
Prosimy dziecko, aby usiadło przy stoliku i wybraną kredką w kolorze niebieskim kreśliło kropki lub kreseczki w rytm marsza puszczonego z nagrania. Może to być dowolne nagranie w rytmie marszowym. W ten sposób kształtujemy uwagę słuchową i koordynację ruchowo-wzrokową malucha. Z powstałego obrazka deszczu można stworzyć ciekawy plakat lub obraz, doklejając elementy związane ze spacerowaniem po deszczu — postać z parasolem, rośliny, kałuże. Przydadzą się ciekawsze wycinki z gazet lub ulotek. A może rodzinne zdjęcia ze wspólnych zabaw? Dajmy pole do popisu dziecięcej wyobraźni i zostawmy go na chwilę z tm samego.
Zabawa paluszkowa o deszczu
Pokazywanie z wierszykiem można wykonywać z dzieckiem na zmianę lub jednocześnie. Najpierw zaczyna dorosły, aby zademonstrować maluchowi, na czym zabawa polega i jakie ruchy się w niej wykonuje.
Siadamy „po turecku”, czyli w siadzie skrzyżnym, i mówiąc wierszyk, wykonujemy określone czynności.
Deszczyk padał przed wieczorem,
(rytmicznie stukamy opuszkami palców w podłogę lub udo)
pani szła pod parasolem,
(robimy daszek z jednej, lekko zaokrąglonej dłoni nad wyprostowanym palcem wskazującym drugiej ręki)
lecz gdy zerwał się wiaterek,
(prostujemy dłoń, która była daszkiem, i szybko unosimy ją w powietrze, jak najdalej)
to zakończył się spacerek.
(pozostałymi palcem wskazującym i środkowym szybko maszerujemy i chowamy się w zrobionym domku z drugiej dłoni)Na podstawie: M. Barańska, Paluszkami tak i siak, Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2012.
Proste pokazywanie na palcach usprawnia motorykę małą oraz stymuluje wyobraźnię malucha. Powtarzanie wierszyka wspiera naukę pamięciową, rozwijając umiejętności intelektualne dziecka.
Podczas zabaw paluszkowych dziecko poznaje nowe rodzaje ruchów dłoni i palców, sposoby ich łączenia oraz możliwości swojego ciała. Przygotowuje to często do nauki pisania oraz wzmacnia sprawność manualną.
Polecam także inne wierszyki z pokazywaniem.
Komentarze
Prześlij komentarz