Przejdź do głównej zawartości

Poznawanie wielozmysłowe świata podczas zabawy z wiatrem

Małe dzieci odczuwają ogromną potrzebę zdobywania wiedzy o świecie i warto ją zaspokajać. Podstawą edukacji jest praktyka — doświadczenia. Należy jednak pamiętać, że stanowią one jedynie zaproszenie do poznawania świata, a bez odpowiednich wyjaśnień ze strony dorosłego są bezużyteczne. Przyroda oferuje mnóstwo okazji do poznawania ciekawych zjawisk, rzeczy, zachowań. Żadna zabawka tego nie zastąpi. Poza domem, a często i poza miastem, dzieci mogą przekonać się, że istnieje wiele zwierząt, roślin, miejsc, które czekają na odkrycie przez nie i dostarczają wiedzy o świecie. Stąd zabawy na dworze posiadają ogromny wymiar dydaktyczny i rozwojowy. Są niezwykle istotne z punktu widzenia integracji sensorycznej.

Jak wykazano, dzieci spędzające wiele czasu na łonie natury są w życiu odważniejsze i łatwiej radzą sobie z napotykanymi problemami. Możliwość spędzenia tego czasu z rodzicem dodatkowo je wzmacnia o pozytywne wzorce i poczucie bezpieczeństwa, budując właściwe relacje w rodzinie. Dobry kontakt z bliską osobą wspiera rozwój układu nerwowego i wydzielanie hormonów odpowiedzialnych za radzenie sobie ze stresem. Wyprawy i doświadczenia pomagające dziecku poznać cuda natury wpływają na rozwój spostrzegawczości oraz koncentracji. Prezentowane zabawy z wiatrem i motywem wiatru na dworze, jak i w domu uwrażliwiają zmysły dziecka, wspierając ich percepcję. Stanowią także doskonały sposób na wspieranie kreatywności i umiejętności motorycznych dziecka

Przebywanie na świeżym powietrzu przy różnych warunkach pogodowych wzmacnia do tego odporność malucha.

Motyw wiatru można wykorzystać również w zabawach ruchowych w domu i przedszkolu, warto jednak najpierw zapoznać zmysły dziecka z siłą i charakterem tego zjawiska pogodowego.

Wiek: od 3 lat

Zabawy na dworze, podczas wietrznej pogody

Materiały: parasolka, piłka, chorągiewka, bańki mydlane, wiatraczki, latawiec

I.

Ustawiamy się z dzieckiem pod wiatr i otwieramy parasol, kierujemy go tak, aby poczuć siłę wiatru, próbującego wyrwać parasol z ręki. Przy okazji pokazujemy dziecku, jak zasłonić się prawidłowo parasolem i jaka różnica w odczuciach wtedy następuje.

ball-706023 640II.

Kładziemy piłkę na w miarę równej powierzchni i przyglądamy się z dzieckiem, jak wiatr ją popycha. Rozmawiamy o sile i kierunku wiatru oraz możliwościach ich wykorzystania (np. wiatraki).

III.

Zakładamy małe eksperymentarium na podwórku lub balkonie, aby określać kierunek wiatru — ustawiamy chorągiewkę i obserwujemy ją. Warto nauczyć dziecko przy okazji kierunków świata. Codzienne obserwacje pomogą utrwalić tę wiedzę, a maluchowi sprawią wiele frajdy. Przydatne do obserwacji mogą okazać się ponadto wiatraczki mocowane w ogrodzie lub na balkonie, które pomogą określić intensywność powiewów, a niekiedy także ich kierunek.

IV.

Do zabawy z kierunkiem i siłą wiatru z powodzeniem możemy wykorzystać również bańki mydlane, pokazując dziecku, jak unoszone są w powietrzu i jak ciężko wydmuchać bańki na silnym wietrze.

V.

Doskonałą zabawą na wietrze ze starszym dzieckiem będzie puszczanie latawca.



Zabawy z motywem wiatru w domu

Wieje wiatr — zabawa ruchowa

Zabawę tę najlepiej przeprowadzić z minimum dwójką dzieci, ale i z jednym wypadnie dobrze. Dorosły czyta lub opowiada o wietrze w podobny sposób do poniższego, a dziecko lub dzieci naśladują opisywane zjawiska.

Cicho, cicho, sza, sza, sza.
Wiatr nie wieje,
Stoją drzewa.
/Dziecko stoi nieruchomo./

Nagle lekko wiatr powiewa,
Kołyszą się liście na drzewach.
/Dziecko porusza lekko palcami rąk./

Ale pnie się nie ruszają,
Korzenie je mocno trzymają.
/Tupnięcie dość silne i stanowcze lewą i prawą nogą./

Nagle zrywa się wichura —
Zawisła na niebie chmura.
Teraz trzęsą się gałęzie,
Pełno liści lata wszędzie.
/Poruszanie palcami rąk i całymi rękami w różne strony./

Liście wokół nas fruwają,
Lecz korzenie się trzymają.
Deszcz zacina, wiatr się wzmaga i zaczyna się huragan.
/Do ruchów palców i rąk dołącza lekko tułów./
Teraz drzewa tańczą wkoło, wywracają się wesoło.
/Dziecko lub dzieci wywracają się./

Trzeba drzewa nowe wsadzić,
I możemy się znów bawić.
/Dziecko wstaje i można zacząć zabawę od nowa./

 

Taka zabawa ruchowa z wierszem oprócz koordynacji słuchowo-ruchowej doskonali umiejętności poznawcze dziecka i percepcję słuchową. Wzbogaca słownictwo (wichura, huragan, deszcz zacina, wiatr się wzmaga, wywracać = przewracać) i porządkuje wiedzę o świecie, stopniując natężenie wiatru. Minidrama odgrywana w ten sposób daje dziecku wspiera otwartość maluch, jego ekspresję i daje świadomość możliwości ciała oraz rozeznanie w jego schemacie.

 


Inspiracja

Nitsch C., Hüther G., Wspieranie rozwoju dziecka, Wydawnictwo Olesiejuk 2011, s. 139.

 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Strategie terapeutyczne i praktyczne informacje, jak ćwiczyć zmysł smaku (SI)

Smak to jeden z głównych zmysłów i jak pozostałe rozwija się już w życiu płodowym. Wydaje się mniej ważny od pozostałych, ale przecież, gdybyśmy nie odczuwali smaku potraw, jak dużo moglibyśmy zjeść? Czy wyczulibyśmy zagrożenie w jedzeniu (np. zepsucie, toksyny), jeśli nie spróbowalibyśmy go? Dlatego warto wiedzieć, jak ćwiczyć zmysł smaku od urodzenia, zwłaszcza gdy pojawiają się dysfunkcje w jego zakresie.

Zabawy sensoryczne na deszczowy dzień

  W czasie deszczu dzieci się nudzą. To ogólnie znana rzecz... Polecam! Genialny utwór! I taki prawdziwy. Jednakże niepogodę za oknem można wykorzystać w ciekawy sposób i pobawić się z dzieckiem tak, aby czegoś się nauczyło. Nie tylko nudziło...  Deszczowa pogoda rewelacyjnie wspiera rozwój sensoryczny, psychoruchowy i neuronalny . W dużej mierze rozwija kreatywność oraz wyobraźnię dziecka, a także wpływa na jego wizję świata. Telewizor bądź gry nie są w tym wypadku korzystną alternatywą, ponieważ odbierają możliwość wyczarowania czegoś samemu oraz wymyślenia własnego sposobu zabawy. 

Jak ćwiczyć motorykę małą?

Motoryką małą nazywamy ogólnie sprawność dłoni, palców oraz aparatu artykulacyjnego, w przeciwieństwie do motoryki dużej , czyli sprawności fizycznej całego ciała. Podczas czynności angażujących motorykę dużą wykorzystywane są bowiem mięśnie oraz ścięgna w całym organizmie, natomiast motoryka mała korzysta z mięśni dłoni oraz palców. Jest to niezwykle ważne dla precyzyjnych aktywności, jak: rysowanie, pisanie, rozpinanie i zapinanie guzików, rzepów oraz suwaków, wycinanie, szycie, wiązanie sznurowadeł bądź posługiwanie się sztućcami.