Przejdź do głównej zawartości

Rodzinne spacerowanie poza miastem

rodzinny spacer za miastem
Ciepłe, słoneczne dni to wspaniała okazja do rodzinnego spaceru. Oczywiście podczas innych warunków również można, jednak taka pogoda zachęca dużo więcej osób do wyjścia z domu. Każda rodzina lubi też co innego. Jedni preferują spokojne spacerowanie po parku lub okolicy, a inni uwielbiają pełne przygód wędrówki z atrakcjami będące pretekstem do poznania ciekawych miejsc, ludzi lub rzeczy. Dla tych, którzy do tej pory nie przekonali się do takiej formy spędzania wolnego czasu i uważają ją za nudną, proponujemy kilka twórczych rozwiązań jako urozmaicenie na rodzinny spacer.

Na rodzinny spacer można udać się spontanicznie i włóczyć „bez celu”, a można przechadzać się zgodnie z wcześniejszym planem, według określonego zamysłu. Można też przygotować ciekawą grę terenową rozwijającą zmysły, wiedzę, orientację w terenie i wybrane umiejętności. Wielu osobom taka wersja spaceru pomaga zapobiegać nudzie i realizować osobiste bądź rodzinne zainteresowania. Dzieciom pozwala natomiast wesoło spędzić czas z rodzicami, poznać świat i zachęca maluchy do aktywności na świeżym powietrzu.

Warto pamiętać, że małe dziecko lepiej zniesie dłuższy spacer, jeżeli będzie mogło w razie zmęczenia wsiąść do wózka, czy pojeździć np. na rowerku biegowym.

Rodzinny spacer dla miłośników przyrody

Naturalnie, o wiele prościej jest opracować plan rodzinnej wędrówki poza miastem, gdzie nie brakuje miejsca oraz atrakcji związanych z przyrodą. Wspólne spacerowanie możemy wówczas połączyć z poznawaniem otaczającego nas świata i obserwacją zwierząt oraz roślin. To doskonała okazja do wsparcia wielozmysłowego rozwoju dziecka i naturalnej integracji sensorycznej.

Jednym z planów na wędrówkę mogą być poszukiwania i obserwacje. By dobrze się do nich przygotować, należy wcześniej zebrać zdjęcia roślin lub zwierząt, jakich będziemy poszukiwać, np. ptaków, określonych drzew, kwiatów, ziół itp. Można na ich podstawie stworzyć bingo przyrodnicze. Uczmy w ten sposób dzieci nowych nazw i pomagamy im poznać otaczający świat. Ćwiczymy również uważność. Warto przy tym opowiedzieć jakieś ciekawe historie związane z danym zwierzęciem lub rośliną, by wzbogacić wiedzę dziecka.

Aby wyprawa przetrwała w pamięci dłużej i można było powrócić do jej rezultatów w każdym momencie, warto wykonać zdjęcia odnalezionym okazom i stworzyć z nich domowy album. Stanowi to jednocześnie okazję dla starszych dzieci, aby spróbowały one swych sił w fotografii.

Pasjonaci przyrody mogą również część roślin, tych niechronionych, zbierać i suszyć w celu wykonania domowego zielnika, potpourri, torebek zapachowych, suszonych bukietów bądź ozdobnych obrazków z suszonych kwiatów czy liści.

Dobrą zabawą z najmłodszymi mogą być zwierzęce kalambury. Polegają one na naśladowaniu zwierząt w ruchu oraz za pomocą odgłosów (zasady te można modyfikować w zależności od potrzeb). Kalambury można wprowadzać stopniowo, wcześniej obserwując napotykane zwierzęta czy wykorzystując znane wierszyki lub piosenki, np. Idzie Wiosna polną drogą. Jest to pomysł na doskonały trening w odgadywaniu, jakie zwierzę jest prezentowane, oraz ćwiczenie umiejętności samodzielnego ogrywaniu ról przez dziecko. Zabawa z pewnością dostarczy też wiele radości.

Z każdej wędrówki można także przynieść piękny bukiet kwiatów i traw do domowego wazonu. A jesienią stworzyć kompozycje z barwnych liści.

Rodzinny spacer na sportowo

Inne pomysły na wspólną wyprawę za miasto stanowią: wycieczka rowerowa lub zabawy sportowe (z piłką, dyskiem, bumerangiem itp.) na rozległej łące. Ruchliwe i żądne wrażeń dzieci docenią tory przeszkód i zdrową rywalizację z rodzeństwem.

Nic nie stoi na przeszkodzie, aby poodbijać między sobą piłkę, rozegrać rodzinną siatkówkę lub badmintona. Można też odbijając piłkę o ziemię lub podając między sobą recytować wierszyk usprawniający pamięć i wymowę, np. Skacząca piłka lub Kipi kasza, kipi groch. Warto korzystać z różnorakich form sportowych, aby wzbogacać doznania dzieci, wspierać ich rozwój ruchowy oraz urozmaicać czas. Rozgrywki najlepiej zakończyć piknikiem. 

Bez trudu też można odnaleźć ciekawe trasy do wspólnych wędrówek krajoznawczych czy przejażdżek rowerowych. W dobie internetu każda trasa posiada recenzję z opisem stopnia trudności i wymaganych umiejętności do jej pokonania. To ułatwia dobór miejsca pod możliwości i zainteresowania każdego członka rodziny.

Pomysłów na spędzenie czasu z rodziną na łonie natury jest naprawdę wiele. 



Propozycje na rodzinne wędrówki po mieście >>>

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

MDS — Metoda Dobrego Startu Thei Bugnet i Marty Bogdanowicz

  Polisensoryczne poznawanie świata wspiera Metoda Dobrego Startu opracowana pierwotnie we Francji a zaadaptowana na grunt polski przez Martę Bogdanowicz. Początkowo przeznaczona ona była do rehabilitacji osób z nabytymi zaburzeniami ruchowymi i miała charakter leczniczo-relaksacyjny . Następnie przystosowano ją do pracy z dziećmi , opierając się na zabawach ruchowych oraz funkcjach percepcyjnych, niezbędnych podczas pisania, a także uaktywniania i usprawniania funkcjonowania ośrodków w mózgu uczestniczących w procesach pisania i czytania .

Co malować kredą - rozwojowa zabawa na powietrzu

Pogoda wiosenna, letnia, a nawet jeszcze jesienna sprzyja spędzaniu czasu na świeżym powietrzu. Nie zawsze możemy wychodzić do parku, lasu, ogrodu czy na łąkę. Miejscem zabaw dzieci są także boiska, place, podwórka. Cofnijmy się pamięcią do czasów własnego dzieciństwa i przypomnijmy sobie, jakie wspaniałe zastosowanie może mieć kreda. Nietrudno o znalezienie powierzchni zabetonowanej, wyłożonej kostką lub zalanej asfaltem, przez co nadającej się do tworzenia obrazków i ubarwiania szarości. Ciekawą i twórczą zabawą dla dzieci w takim miejscu jest zwykłe-niezwykłe rysowanie kredą.

EPR — Edukacja przez ruch Doroty Dziamskiej

  Edukacja przez ruch, w skrócie EPR ( Education Through Movement — ETM) to pedagogiczny system nauczania i terapii wspierający polisensoryczne poznawanie świata stworzony przez Dorotę Dziamską. Opracowała ona zbiór technik i metod kształcenia wyprowadzonych z ruchu naturalnego, swobodnego lub rytmicznego w wyniku eksperymentów i obserwacji przeprowadzanych zarówno na gruncie szkoły, jak i przedszkola. Naukową bazę dla systemu Edukacji przez ruch stanowi poznawcza teoria rozwijającego się dziecka prof. Ryszarda Więckowskiego. Związek z tym systemem mają także Teoria Integracji Sensorycznej J. Ayres oraz Lingwistyczna teoria nauki czytania prof. R. Pawłowskiej.