Dzika integracja

Wiosnę można przywitać na wiele sposobów. Najlepiej wyjść z domu i pokazać dziecku pąki na drzewach lub pierwsze kwiaty. Posłuchać śpiewu ptaków, poczuć wiatr na twarzy . Warto też wykorzystać zmiany w przyrodzie i pobawić się wraz z dzieckiem w wiosennym klimacie w domu, przy piosence. Dzięki temu zapoznamy przedszkolaka z typowymi wydarzeniami związanymi z tą porą roku, kiedy aura nie sprzyja i spacer lepiej odwołać. Wiosenna zabawa z piosenką zaprezentuje zwierzęta budzące się lub wracające po zimie do Polski. Utrwali, że jest to pora roku, w której przyroda budzi się ze snu, a pogoda bywa dość zmienna. Jest to zabawa rytmiczno-ruchowa oraz tematyczna.

Wiosna przynosi optymizm i sprzyja planom oraz aktywnościom. To dobry czas, aby prowadzić z dziećmi obserwacje przyrodnicze – szczególnie przy zmiennej pogodzie – oraz wspólnie coś posiać, posadzić czy posprzątać w ogródku. Jeśli jesteśmy szczęśliwcami i go mamy… Jak pokazać dziecku piękno świata ożywionego wokół i czego można nauczyć się wiosną? Sadzenie i sianie z dzieckiem to odpowiednia forma aktywności o tej porze roku, pozytywnie wpływająca na rozwój. Do tego zabawa w ogrodnika to okazja do wytłumaczenia dziecku, skąd się biorą kwiaty i owoce. Dodatkowo sianie i sadzenie, a potem oczekiwanie na plony, uczą cierpliwości, odpowiedzialności i wytrwałości.

Ciepłe, słoneczne dni to wspaniała okazja do rodzinnego spaceru. Oczywiście podczas innych warunków również można, jednak taka pogoda zachęca dużo więcej osób do wyjścia z domu. Każda rodzina lubi też co innego. Jedni preferują spokojne spacerowanie po parku lub okolicy, a inni uwielbiają pełne przygód wędrówki z atrakcjami będące pretekstem do poznania ciekawych miejsc, ludzi lub rzeczy. Dla tych, którzy do tej pory nie przekonali się do takiej formy spędzania wolnego czasu i uważają ją za nudną, proponujemy kilka twórczych rozwiązań jako urozmaicenie na rodzinny spacer .

  W czasie deszczu dzieci się nudzą. To ogólnie znana rzecz... Polecam! Genialny utwór! I taki prawdziwy. Jednakże niepogodę za oknem można wykorzystać w ciekawy sposób i pobawić się z dzieckiem tak, aby czegoś się nauczyło. Nie tylko nudziło...  Deszczowa pogoda rewelacyjnie wspiera rozwój sensoryczny, psychoruchowy i neuronalny . W dużej mierze rozwija kreatywność oraz wyobraźnię dziecka, a także wpływa na jego wizję świata. Telewizor bądź gry nie są w tym wypadku korzystną alternatywą, ponieważ odbierają możliwość wyczarowania czegoś samemu oraz wymyślenia własnego sposobu zabawy. 

  Noworodek od chwili narodzin reaguje w określony sposób na bodźce zewnętrzne. Zmiana temperatury, nagły dźwięk, zmiana światła, zmiana pozycji, czynności pielęgnacyjne, karmienie — to wszystko wywołuje dość gwałtowne reakcje u nowo narodzonego maleństwa. Dzieje się tak, ponieważ spokojne i stabilne dotychczas życie malucha w łonie matki zostało zastąpione zupełnie obcym mu światem, do którego musi się przystosować. Natura nie pozostawiła jednak małego człowieka zupełnie bezbronnego, wyposażyła go właśnie w odruchy pierwotne pozwalające odpowiednio zareagować na bodźce z otoczenia. Są to reakcje zupełnie automatyczne, czyli niezależne od ludzkiej woli, bo generowane nie w korze mózgu a w rdzeniu kręgowym.

  Wspieranie wszechstronnego rozwoju dziecka to nie tylko stałe pogłębianie zakresu wiedzy, rozszerzanie umiejętności i odnajdywanie talentów, to także kształcenie i wyrabianie sprawności ruchowej pociechy. Jest to sprawa o tyle istotna, że zarówno rozwój poznawczy, emocjonalny, społeczny, jak i intelektualny, są ściśle powiązane z rozwojem ruchowym człowieka . Nabycie umiejętności poruszania się to warunek konieczny na drodze do pełnego poznawania świata. Niestety u niektórych dzieci pojawiają się zaburzenia sprawności fizycznej i opóźnienia na kolejnych etapach rozwoju. Dzieci te są niezręczne, z trudem wykonują zadania proste dla ich rówieśników, na ogół nie nadążają za pozostałymi i miewają postępujące trudności z nauką.

Różnorodne i wieloznaczne informacje ze świata nieustannie docierają do dziecka. Aby jednak mogło je ono prawidłowo zrozumieć, przetworzyć, odebrać i zinterpretować, musi potrafić je dostrzegać. Postrzeganie i odbieranie świata nie ogranicza się w tym kontekście do wzroku. Zaangażowane są także pozostałe zmysły: słuch, dotyk, węch i smak. Jest to właśnie polisensoryczne poznawanie świata . Właściwe i skoordynowane pobudzanie zmysłów przygotowuje dzieci do wejścia w kolejne etapy rozwoju psychoruchowego i wspiera ten proces oraz rozwój neuronalny. Aktywne współdziałanie wszystkich zmysłów pozwala na pełny i głęboki wzrost jednostki.